Juiste voeding voor PPID-paard
Een PPID-paard kan last hebben van een verstoorde glucosehuishouding. Dit houdt in dat de opname van suikers en zetmeel, die in de darm worden omgezet in glucose, de insulinespiegel in het bloed extra verhoogt. Deze verhoogde insulinespiegel is vaak de oorzaak van hoefbevangenheid. Wanneer paarden met Equine Metabool Syndroom (EMS) ook PPID gaan ontwikkelen, is de kans op hoefbevangenheid extra groot en ook vaak moeilijk onder controle te krijgen. Daarom is het belangrijk om (oudere) paarden niet te dik te laten worden en aandacht te blijven besteden aan de voeding.
Tips voeding PPID-paard
Omdat bij een PPID-paard met insulineresistentie het risico op hoefbevangenheid groter is, moet hier met de voeding rekening mee gehouden worden. Beperk de opname van suiker en zetmeel. Het gaat dan bijvoorbeeld om suikerrijke producten zoals melasse, bieten en wortelen. Zetmeelrijke producten zijn maïs, tarwe en haver. Toch heeft een PPID-paard suikers nodig om te kunnen functioneren. Het heeft de voorkeur om langzaam opneembare suikers en zetmeel (zoals hooi en luzerne) te voeren. De glucose die uit deze voedermiddelen wordt gevormd, komt geleidelijk in de bloedbaan. Hierdoor wordt de insulinespiegel in het bloed niet te hoog. Beperk de hoeveelheid - of vermijd krachtvoer - maar zorg er wel voor dat het paard voldoende vitaminen, mineralen en sporenelementen binnenkrijgt.
Ruwvoer voor PPID-paard
Het beste ruwvoer voor uw paard is bij voorkeur grofstengelig. Het gebit van het PPID-paard moet wel goed genoeg zijn, zodat de kans op darmverstoppingen of andere vormen van koliek laag is. Als toch krachtvoer wordt bijgevoerd, kies dan een ruwvoer met een laag suiker- en zetmeelgehalte. Neem hiervoor contact op met uw voerderleverancier. Kleine hoeveelheden krachtvoer verdeeld over meerdere maaltijden zijn minder schadelijk dan één grote maaltijd.
Voer speciaal voor oudere paarden kan ondersteuning bieden. Hier zit namelijk weinig zetmeel en suiker in, maar anderzijds bevat het juist meer aminozuren, olie en vitamine E. Hieraan heeft een paard op leeftijd extra behoefte.
Bij vermagering en afname van spiermassa
Voor PPID-paarden die zijn vermagerd en/of afname van spiermassa vertonen, geldt eigenlijk hetzelfde als voor gezonde paarden met dit probleem. Het ‘rantsoen voor conditieherstel’ moet extra energie bevatten voor de aanmaak van vet en eiwit voor de spierontwikkeling. Daarnaast zijn er voor de spiergroei ook mineralen, sporenelementen en vitaminen nodig. Bij het geven van energie in de vorm van suikers en/of zetmeel, dient natuurlijk rekening te worden gehouden met eventuele aanwezige insulineresistentie. In plaats van suikers en zetmeel is vet, in de vorm van olie, als energiebron te overwegen. Geef in dit geval wel extra vitamine E en bouw de olie in het rantsoen langzaam op (bijvoorbeeld over een periode van acht weken). Voorbeelden van plantaardige oliën zijn maïs(kiem)olie en zonnebloemolie.
Voeding aanvullen
Om PPID-paarden van voldoende energie te voorzien, kan een ruime of onbeperkte hoeveelheid hooi of suiker- en zetmeelarme brokken worden gegeven. Tegenwoordig zijn er ook commercieel verkrijgbaar mengvoerders in de handel die aan deze voorwaarden voldoen. Om spierafbraak tegen te gaan of om de opbouw te bevorderen, kan de voeding worden aangevuld met hoogwaardige eiwitten. Deze zijn aanwezig in sojaschroot, lijnzaadschroot, biergist en caseïne (melkvervangers voor veulens). Voedingssupplementen voor spieropbouw en spierherstel (bijvoorbeeld Equitop Myoplast®) bevatten ook geschikte bouwstenen voor de spieren. Indien de gezondheidstoestand van het paard dat toelaat, beïnvloedt voldoende lichaamsbeweging de aanmaak van extra spierweefsel ook positief.
Voeding bij verminderde weerstand
Het immuunsysteem van PPID-paarden werkt minder goed. Daardoor zijn ze gevoeliger voor allerlei infecties. Antioxidanten (vitamine E) en ontstekingsremmende omega-3-vetzuren geven ondersteuning aan het immuunsysteem. Voorbeelden hiervan zijn lijnzaadolie en visolie.
