Insulineresistentie paarden en fructaan in gras
Fructaan is een wateroplosbaar suiker die een plant aanmaakt om te kunnen groeien. Als er voldoende licht is, en de temperatuur laag, groeit de plant niet en wordt het fructaan opgeslagen. Onder deze omstandigheid is het fructaangehalte in de plant hoog. In geval van insulineresistente paarden is het verhoogde fructaangehalte in het gras een probleem. Door hun verstoorde suikerstofwisseling zijn paarden met PPID extra gevoelig voor suikers (en dus ook voor het fructaan in gras). Door de insulineresistentie van paarden kan de opname van fructaan snel leiden tot hoefbevangenheid. Daarom kan het voeren van fructaan in gras aan paarden met PPID beter voorkomen worden.
Weidegang van paarden met PPID
Weidegang is voor paarden met PPID toegestaan. Een voorwaarde is wel dat de ziekte en de daarbij aanwezige insulineresistentie van paarden met medicijnen goed onder controle is. Laat de paarden niet grazen op een typische ‘koeienweide’, want hierin kan meer fructaan in gras aanwezig zijn. De armere ‘paardenweide’ verdient de voorkeur.
